KOSTIUMOGRAFIA
Tekstylia. Kolor. Ruch.
Kostium w pracy Radzki nie ilustruje postaci – współtworzy ją.
Artystka traktuje tkaninę jako materiał sceniczny, który w kontakcie z ciałem aktora i światłem buduje dodatkową warstwę narracji spektaklu.
Współpracuje z teatrami dramatycznymi i operowymi, projektując kostiumy jako element spójnej wizji inscenizacji.
Teatr
Hamlet
Teatr Narodowy, Warszawa
2023
Współczesna interpretacja klasyki. Kostiumy balansują między tradycją a nowoczesnością – czerń, biel, akcenty czerwieni. Tekstylia jako znak emocjonalny.
Reż. Jan Kowalski
Teatr
Sen nocy letniej
Teatr Studio, Kraków
2022
Fantazja kolorystyczna. Wykorzystanie tkanin naturalnych, technik farbowania ręcznego. Kostium jako płynna materia – nieustannie się zmieniająca.
Reż. Anna Nowak
Opera
Faust
Opera Krakowska
2024
Minimalizm dla projektu operowego. Sylwetka i ruch jako główne narzędzia. Redukcja formy do esencji.
Reż. Marek Wiśniewski
Teatr
Makbet
Teatr Współczesny, Wrocław
2023
Ciemna paleta. Faktury tekstyliów budujące napięcie dramatyczne. Kostium jako przestrzeń psychologiczna postaci.
Reż. Piotr Kowalczyk
Teatr
Trzy siostry
Teatr Stary, Kraków
2022
Czechow w współczesnym wydaniu. Kostiumy łączące XIX wiek z teraźniejszością – temporalny dialog.
Reż. Ewa Kowalska
Teatr
Wesele
Teatr im. Słowackiego, Kraków
2021
Ludowe motywy w nowoczesnym ujęciu. Praca z tradycyjnymi technikami tkackimi. Kostium jako nośnik pamięci kulturowej.
Reż. Krzysztof Nowak
